مصطفی ملکی

این پژوهش با هدف تعیین ترکیب شیمیایی و روند تجزیه پذیری شکمبه ای ضایعات حاصل از بوجاری عدس انجام گرفت. پس از تهیه ضایعات وآسیاب نمودن آن، ترکیبات شیمیائی شامل ماده خشک، پروتئین خام، چربی خام، ماده آلی،خاکستر خام ،الیاف نامحلول در شوینده ی خنثیNDF))و الیاف نامحلول در شوینده ی اسیدی ( (ADFبه ترتیب 95.80 ، 19.45، 3.1، 92.06 ، 7.94، 41.49 و 13.84درصد اندازه گیری شدند. آزمایش تجزیه پذیری با استفاده از دو راس گوسفند نر مغانی فیستوله گذاری شده در زمان های2، 4، 8، 12، 16، 24،48و72 ساعت صورت گرفت. نتایج نشان داد که میزان کل تجزیه پذیری ماده خشک ضایعات عدس 68.60 در صد و تجزیه پذیری موثر با نرخ عبورهای2، 5 و 8 درصد در ساعت به ترتیب 62.60 ، 60.45 و 63.05درصد برای ماده خشک بودند. نتایج این تحقیق حاکی از آن است که ارزش غذائی ضایعات عدس برای نشخوار کنندگان بالا می باشد.