مصطفی ملکی

مطالعه حاضر جهت بررسی اثرات اشکال مختلف چربی سویا شامل نمک کلسیمی، تری گلیسرید (روغن سویا) و اسید چرب آزاد هیدروژنه در سطوح مختلف (0، 2، 4 و 6 میلی گرم بر میلی لیتر، معادل 0، 4، 8 و 12% از ماده خشک در شرایط درون تنی) بر کینتیک تولید گاز در شکمبه انجام گرفت. برای این منظور، مایع شکمبه تهیه شده از 3 رأس گوسفند فیستوله شده نژاد مهربان با یک جیره برای بره های در حال رشد به همراه چربی سویا (تیمارها) به مدت 144ساعت انکوبه شده و گاز تولیدی اندازه گیری شد. نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از نمک کلسیمی سویا تا سطح 8 %، تأثیری بر کینتیک تولید گاز نداشت، اما در سطح 12 % موجب کاهش پتانسیل تولید گاز (A) و افزایش نرخ تولید گاز (μ) گردید (05/0P <). شکل تری گلیسریدی سویا نیز مقدار مؤلفه های A و μ را تا سطح 8 % تغییر نداد، اما در سطح 12 % موجب کاهش هر دو گردید (05/0P <). فاز تأخیر (L) در سطح 12 % روغن سویا نسبت به سایر سطوح افزایش یافت. برای شکل اسید چرب آزاد سویا، مقدار مؤلفۀ A تا سطح 4 % تغییری نکرد اما در سطوح بالاتر کاهش یافت (05/0P <). با این حال فاز تأخیر در تمامی سطوح نسبت به سطح شاهد افزایش یافت (05/0P <). در مجموع به نظر می رسد که اشکال نمک کلسیمی و تری گلیسریدی سویا تا سطح 8 % اثرات منفی ملموسی بر تخمیر ندارد، اما شکل اسید چرب سویا باید به سطح 4 % در جیره محدود گردد.