هدف پژوهش حاضر طراحی مدل ساختاری عوامل گرایش به مهاجرت ورزشکاران تیم های ملی جمهوری اسلامی ایران بود. این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی و مبتنی بر معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه ورزشکاران تیم های ملی جمهوری اسلامی ایران بودند که تعداد 383 نفر به عنوان نمونه آماری در دسترس انتخاب شدند. پژوهشگران با مراجعه به متخصصین و صاحب نظران موضوع پژوهش، از طریق 26 مصاحبه عمیق به جمع آوری اطلاعات از آن ها پرداختند و داده های حاصل از مصاحبه، کدگذاری و تجزیه وتحلیل شدند. در ادامه، پرسشنامه ای مطابق با کدهای به دست آمده در قالب 36 گویه با مقیاس پنج ارزشی لیکرتی طراحی گردید و روایی و پایایی آن مورد تأیید قرار گرفت. نتایج مدل ساختاری نشان داد که عوامل شناسایی شده فردی، مدیریتی، ساختاری و تسهیلاتی- رفاهی به منظور بررسی گرایش به مهاجرت ورزشکاران تناسب لازم را دارا هستند و همبستگی بالایی نیز بین این عوامل وجود دارد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، به نظر می رسد که سازمان ها و نهادهای متولی ورزش می توانند با توجه کافی به عوامل مهم شناسایی شده و اتخاذ راهبردها و راه کارهای متناسب و مرتبط با این عوامل، گام های مؤثری در کاهش مهاجرت ارزشمندترین منابع ورزش بردارند
