هدف پژوهش حاضر ارائه مدل گرایش به مهاجرت ورزشکاران نخبه جمهوری اسلامی ایران بود که بهصورت کیفی بر مبنای نظریه داده بنیاد به اجرا در آمد. جامعه آماری تحقیق را صاحبنظران و اساتید مدیریت ورزشی و ورزشکاران نخبه تشکیل دادند که به روش نمونهگیری گلوله برفی و تا رسیدن به حد اشباع نظری دادهها و در قالب 26 مصاحبه کیفی انجام گرفت. مقولههای اصلی و فرعی مؤثر بر گرایش به مهاجرت ورزشکاران در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی، شناسایی و به یکدیگر مرتبط شدند. نتایج نشان داد مجموعهای از عوامل در کنار یکدیگر و در تعامل با هم در تعیین الگوی مهاجرت ورزشکاران مؤثر هستند که در سه سطح کلان، سطح میانی و سطح خرد تقسیم بندی شدند. عوامل سطح کلان شامل: برخی عوامل موجود در شرایط مداخله گر جهانی و شرایط زمینه ای اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی مدل پارادایمی هستند. عوامل سطح میانی شامل: برخی عوامل موجود در شرایط علی مدل پارایمی (عوامل مدیریتی، عوامل ساختاری و عوامل تسهیلاتی و رفاهی) که در محیط نزدیک به ورزشکاران و مربوط به متولیان ورزش کشور هستند. و در نهایت سطح خرد شامل: عوامل فردی و ویژگیهای شخصیتی و روانشناختی خود ورزشکاران است. بر اساس نتایج بدست آمده، پدیده مهاجرت ورزشکاران یک موضوع چندوجهی بوده و هیچ تک عاملی را نمیتوان به عنوان عامل موثر بر آن معرفی نمود؛ بنابراین باید راهکارهایی مرتبط و متناسب با این عوامل در سه سطح کلان، سطح میانی و سطح خرد برای پیشگیری یا کاهش این پدیده در نظر گرفت.
