توده نفوذی شهرک در حد فاصل استان آذربایجان غربی و کردستان قرار دارد. ترکیب سنگ شناسی این توده نفوذی شامل گرانودیوریت، مونزونیت، مونزودیوریت و مونزوگابرو است که به درون واحدهای رسوبی با سن الیگومیوسن و دگرگونی های با سن کرتاسه و پرکامبرین نفوذ کرده است. مطالعات شیمی کانی در سنگ های گرانودیوریتی تا مونزوگابرویی نشان می دهد که پلاژیوکلازها ترکیب لابرادوریت تا بیتونیت و کلینوپیروکسن ها از نوع اوژیت می باشند. دما- فشارسنجی بر روی کانی های پیروکسن مشخص می کند که دمای تشکیل این کانی ها 900 تا 1250 سانتی گراد و میزان فشار تبلور کلینوپیروکسن ها حدود 6 تا 10 کیلوبار برآورد می شوند. بررسی های ژئوشیمیایی سنگ کل نشان می دهد که ماگمای سازنده این سنگ ها ماهیت متاآلومین و کالک آلکالن دارد. در طیف چند عنصری نرمالیزشده نسبت به کندریت و گوشته اولیه، غنی شدگی مشخصی از LREE نسبت به HREE و تهی شدگی از Ti، P، Ta و Nb دیده می شود که از خصوصیات بارز سنگ های کمان های آتشفشانی مناطق فرورانش است. همچنین براساس نمودارهای مختلف تکتنوماگمایی، این سنگ ها در محیط حاشیه فعال قاره ای قرار می گیرند. بر پایه عناصر REE، ماگمای مادر سنگ های مورد بررسی احتمالاً از یک گوشته غنی شده می باشد.
