محمد معانی جو

در جنوب باختری قروه در شمال پهنه سنندج-سیرجان توده های اسیدی حدواسط با ترکیب مونزوگرانیت، گرانودیوریت، تونالیت و دیوریت برونزد دارند. بررسی های سنگ نگاری نشان می دهند پلاژیوکلاز، آلکالی فلدسپات، کوارتز، آمفیبول، کلینوپیروکسن و بیوتیت از کانی های اصلی سازنده سنگ های گرانیتوئیدی هستند. مطالعات کانی-شناسی و ژئوشیمیایی سنگ های گرانیتوئیدی و حدواسط نشان می دهد که از نوع I و کالک آلکالن و از نظر درجه ی اشباع آلومین متاآلومین تا کمی پرآلومین هستند. اثرات تتراد لانتانید غالباً در الگوهای REE مربوط به نمونه های مورد مطالعه مشاهده می شود و در مقابل نسبت های K/Rb, Y/Ho Zr/Hf, Sr/Eu, و Eu/Eu* در راستای تحول گرانیت و موازی با آن تغییر می نماید. این سنگ ها از نظر عناصر لیتوفیل بزرگ یون مانند U، ، Rb، K، Th وLREE غنی شدگی و به طور نسبی از عناصر Nb، Hf، Ti، Ta، Ba، Zr و Pتهی شدگی نشان می دهند. این ویژگی منطبق با محیط ژئودینامیکی مرتبط با ماگماتیسم زون فرورانش است. همچنین رنگ سبز و قهوه ای کانی بیوتیت در این گرانیتوئیدها شاخص گرانیت های مرتبط با قوس است.