موضوع و هدف مقاله: سنگربندی (جبههگیری) مدیران، منجر به فزونی قدرت و اولویت حفظ وضعیت شغلی آنها نسبت به منافع سهامداران میشود. این شرایط هزینههای نمایندگی و ریسک سهامداران را افزایش داده و منجر به کاهش ارزش شرکت میشود. مدیران جبههگیر بر اساس اهداف خود از بدهیهای با سررسیدهای مختلف بهره میبرند. حضور دولت در شرکتها میتواند بر رفتار مدیران جبههگیر اثرگذار باشد و آن را تعدیل کند. بر این اساس، هدف این پژوهش بررسی تأثیر سنگربندی مدیریت بر سررسید بدهی با تأکید بر نقش میانجی محدودیت مالی در شرکتهای وابسته به دولت در مقایسه با شرکتهای غیروابسته به دولت است. روش پژوهش: به منظور دستیابی به هدف پژوهش، دادههای 129 شرکت در یک دوره 8 ساله از سال 1394 تا سال 1401 مورد مطالعه قرار گرفته است. به منظور آزمون فرضیههای پژوهش از مدل رگرسیون خطی چندگانه و آزمون سوبل استفاده شده است. یافتههای پژوهش: نتایج پژوهش نشان میدهد که سنگربندی مدیریت تأثیر مثبت و معناداری بر سررسید بدهی دارد. همچنین محدودیت مالی در رابطه بین سنگربندی مدیریت و سررسید بدهی نقش میانجی جزئی دارد. یافتههای پژوهش نشان میدهد وابستگی شرکتها به دولت، هر دو رابطه سنگربندی مدیریت و محدودیت مالی و رابطه سنگربندی مدیریت و سررسید بدهیها را تضعیف میکند. نتیجهگیری، اصالت و افزوده آن به دانش: بر اساس نتایج پژوهش میتوان بیان کرد که سطوح فعلی سنگربندی مدیریتی در شرکتها، به ویژه شرکتهای غیر وابسته به دولت، مشوق تصمیمات پرخطر تأمین مالی است و میتواند منافع مدیران را بیشتر و تعارض بین مالکان و مدیران را تشدید کند.
