بارش از اصلی ترین عناصر اقلیمی است و اطلاع از تاریخ وقوع آن نقش موثری در مدیریت امور کشاورزی، دامپروری، شیلات ساختمان سازی و صنعت گردشگری و غیره دارد. بخش قابل توجهی از رخداد بلایای طبیعی به ویژه خشکسالی و سیلابهای ویرانگر با نوسانهای آب و هوایی گستره های اقیانوسی در پیوند است. در این میان، پهنه های گرمسیری و اقیانوسها به ویژه اقیانوسهای آرام و هند که گستردگی بیشتری دارند از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند. ارتباط از راه دور بین خشکی و اقیانوس میتواند با تاثیر بر الگوی جریانهای جوی میتوانند شرایط آب و هوایی مناطق مختلف زمین را تحت تأثیر قرار دهند شناسایی و تحلیل الگوهای دور پیوندها میتواند به درک بهتر از رویدادهای آب و هوایی و در سراسر کره زمین کمک کند. در این پژوهش به بررسی روابط بین شروع و خاتمه مونسون تابستانه هندوستان ترکیبهای مختلف شاخصهای ارتباط از راه دور مانند دوقطبی اقیانوس هند(IOD)، نوسانات شبه دوسالانه(QBO)، نوسان مادن جولیان (MJO) نوسان دههای اقیانوس آرام (PDO)، نوسان اقیانوس اطلس شمالی(NAO) و شاخص نوسان جنوبی (SOI) با بارش پاییزه در شرق ایران پرداخته شد. دادههای شاخصهای پیوند از دور از درگاه مطالعات جوی و اقیانوسی ایالات متحده آمریکا و اداره هواشناسی استرالیا به دست آمد. دادههای تاریخ هجوم و عقب نشینی مونسون در ایستگاه راجستان از دپارتمان هواشناسی هند و دادههای بارش از سازمان هواشناسی ایران برای ۲۰ ایستگاه در یک دوره ۴۸ ساله (۲۰۲۲ - ۱۹۷۵) از مراکز یاد شده دریافت شد در این پژوهش با استفاده از روش همبستگی پیرسون به تحلیل ارتباط بین تاریخهای شروع و خاتمه مونسون و تاریخ اولین بارش موثر پاییزی (۲۵میلی متر) و تحلیل ارتباط بین ترکیبهای مختلف فازهای انسو با سایر شاخصها و تا خیر زمانی آنها تا شش ماه بر بارش پاییزه پرداخته شد. ایستگاههای مورد مطالعه براساس موقعیت جغرافیایی و ارتفاع از سطح دریا با استفاده از روش ران-تست در ۶ کلاس طبقه بندی شدند. نتایج نشان داد که بیشینه بارش تجمعی سه ماه تابستان ایستگاههای مورد مطالعه در ترکیب شروع خاتمه زودهنگام مونسون رخ داده است. همچنین در سالهایی که ترکیب شروع نرمال با خاتمه دیرهنگام مونسون همراه بوده در ۷۵ درصد کلاسها همبستگی منفی بین تاریخ اولین بارش موثر پاییزه و تاریخ شروع و خاتمه نرمال و مونسون مشاهده شد.
