در حال حاضرکنه تارتن دولکهای در اکثر مزارع، باغات و گلخانهها به مشکل عمده تبدیل شده است روشهای رایج، کنترل مطلوبی روی جمعیت آن فراهم نمیکند سمپاشیهای دوز بالای یک آفتکش و یا ترکیبی از کنهکشهای مختلف نه تنها کنترل مطلوب کنه تارتن را بهدنبال نداشته بلکه آلودگی محیط زیست، ایجاد مقاومت در کنههای تارتن، از بین رفتن محصول، و ایجاد باقیمانده بالا در محصول برداشتی را بهدنبال داشته است در این راستا ترکیبات سازگار با محیطزیست و عوامل بیولوژیک اختصاصی آن در شرایط گلخانه مورد مطالعه قرار گرفته است. در این مطالعه اثر 9 تیمار شامل پیریدابن/. 5/0در هزار، کلروفناپیر 36%SC 4/0در هزار، بیفنازیت 24%SC 5/. در هزار، استاپل4/0در یکصد لیتر آب، کیتوکلسیک2/0در یکصد لیتر آب، ماریا پرو 2(کیلو )+ کاورینو 5/. در هزار ، سیلتک 90%EC 75 سی سی در 100لیتر آب، کنه شکارگر Neoseiulus californicus به تعداد 100 عدد در متر مربع، و آب روی بوتههای لوبیای چیتی مورد مطالعه قرار گرفت پس از محاسبه میانگین دادهها، نتایج با نرم افزار SAS تجزیه و تحلیل شدند. در این مطالعه بیشترین تعداد کنه بالغ مرده و زنده در بینفازیت و سپس ماریوپرو + کاورینو ام، بیشترین تعداد تخم کنه مرده در بینفازیت و ماریوپرو+ کاورینو ام و کلروفناپیر مشاهده شد. تیمار سیلتک که بیشترین تعداد تخم کنه زنده را داشت بینفازیت و ماریوپرو + کاورینو ام نتیجه بهتری در کنترل آفت دارند. درحالیکه تیمار سیلتک بیشتر روی تخم کنه موثر بوده و در مراحل بعدی اثر زیادی نداشته است.