شب پره مینوز گوجه فرنگی، absoluta Tuta پس از ورود به ایران در سالهای اخیر به سرعت تبدیل به آفت مهم گوجه فرنگی در مزارع و گلخانه ها شد. مشاهدات ابتدایی نشان داد، این آفت میتواند علاوه بر میزبان مرجح خود، یعنی گوجه فرنگی، روی سایر محصوالت خانواده بادمجانیان از جمله بادمجان و سیب زمینی نیز مستقر شده و تغذیه و تولید مثل داشته باشد. در این پژوهش، برازندگی شب پره مینوز گوجه فرنگی روی 20 ژنوتیپ زراعی رایج بادمجان به نامهای قصری دزفول، پابلند یزد، محلی جهرم، شندآباد، دستگرد اصفهان، سرخون بندرعباس، چاهبلند نیشابور، قلمی ورامین، بلکبیوتی، بلکی، یلدا، لیدی، لیندا، لیما و کیم در گلخانه ای با میانگین دمای 1 ± 10 درجه سلسیوس در شبانه روز، رطوبت نسبی 0 ± 05 درصد و دوره نوری طبیعی )اردیبهشت تا تیر( مورد بررسی قرار گرفت. ترجیح تخمگذاری حشرات ماده با 1 آزمون تخمگذاری انتخابی و غیر انتخابی و نیز شاخصهای زیستی شبپره مینوز گوجه فرنگی شامل مدت نمو و نرخ زنده مانی مراحل تخم، لارو و شفیره، وزن شفیره و نسبت جنسی روی ژنوتیپهای گیاهی مورد مطالعه ارزیابی شدند. تفاوتهای معنی داری در تعداد روزانه تخمهای گذاشته شده روی بوته های گلدانی و برگهای بریده شده و نیز در تمام پراسنجه های زیستی جز وزن شفیرگی و نسبت جنسی میان ژنوتیپهای بادمجان در مجموعِ روزهای آزمایش آشکار شد. بین ترجیح تخمگذاری ماده ها با میزان کلروفیل برگ و نیز تراکم کرک پشت برگ ژنوتیپ های بادمجان، به ترتیب یک همبستگی مثبت )در سطح احتمال 52/5 )و یک همبستگی منفی )در سطح احتمال 50/5 )مشاهده شد. ژنوتیپهای بادمجان به روش سلسله مراتبی -WARD 1963 در سه خوشه مقاوم )کمی(، نیمه مقاوم )بالکبیوتی و بالکی( و نیمه حساس )سایر ژنوتیپها( دسته بندی شدند. تفاوتهای مشاهده شده بین ژنوتیپهای مورد مطالعه میتواند در طراحی برنامه هایاضلاحی بادمجان و مدیریت شب پره مینوز گوجه فرنگی در سیستمهای کشت مورد استفاده قرار گیرد.
