در حال حاضر سفید بالک توت به عنوان یکی از مهمترین آفات توت کاغذی در فضای سبز تهران به شمار می رود و افزایش جمعیت آن در مناطق مختلف شهر تهران مشکلات فراوانی برای شهروندان به وجود آورده است. با توجه به اهمیت روغن ها در امر کنترل تلفیقی سفید بالک ها، در این مطالعه ابتدا به بررسی اثر ترکیبات مختلف روی تلفات مراحل مختلف این آفت (تنها روی جمعیت حساس، گرم دره) در شرایط محیط طبیعی در قالب بلوک های کامل تصادفی با 20 تیمار، 3 بلوک و 3 تکرار پرداخته شد. هچنین زیست سنجی ترکیبات مختلف نظیر روغن های چریش، سیتووت، ولک، دلتامترین و بوپروفزین روه حشرات بالغ و پوره سن دوم جمعیت های مختلف این آفت شامل جمعیت های میدان ونک، آزادی شهرک غرب (غیر حساس) و گرم دره (حساس)، بعلاوه اثر سینرژیستی روغن ها و نرخ مقاومت ترکیبات مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت. در زیست سنجی از قفس شفاف پلاستیکی حاوی برگ متصل به بوته و محتوی 30 پوره و یا 30 حشره بالغ به ازای هر تکرار استفاده شد. همچنین به ازای هر تیمار 5 تکرار استفاده گردید. بهترین تیمار در برابر حشرات بالغ و پوره های این آفت در شرایط طبیعی به ترتیب روغن چریش (1 میلی لیتر در لیتر) مخلوط با دلتامترین (5/0 میلی لیتر در لیتر) و بوپروفزین (1 میلی لیتر در لیتر) بود. روغن های چریش، سیتووت و ولک مخلوط با دلتامترین یا بوپروفزین به ترتیب دارای اثر سینرژیستی بر روی حشرات بالغ و پوره های جمعیت های آزادی، شهرک غرب و ونک (جمعیت های غیر حساس) بودند. اما با غلظت بیشتر (> LC50) و نرخ سینرژیستی کمتر از منطقه گرم دره (جمعیت حساس). از میان روغن های مورد مطالعه سیتووت دارای بیشترین اثر سینرژیستی و مناسب ترین ترکیب جهت کاهش غلظت (< LC50) حشره کش های مورد استفاده در جمعیت های مورد مطالعه بود. بعلاوه روغن ولک بدترین عملکرد را روی پامترهای مذکور داشت. بیشترین نرخ مقاومت به ترکیب دلتامترین در حشرات بالغ جمع آوری شده از منطقه ونک مشاهده شد، در حالی که بیشترین نرخ مقاومت به بوپروفزین در پوره های سن دوم جمع آوری شده از منطقه شهرک غرب مشاهده شد.
