مجید کزازی

سیر یکی از مهم ترین گیاهان دارویی معطر می باشد که دامنه فعالیت ضد میکروبی وسیعی بر علیه انواع میکروارگانیسم ها دارد. دستگاه گوارش حشرات دارای محیط های متمایز حاوی کلنی میکروارگانیسم است. یک گروه از میکروارگانیسم ها در روده، متعلق به باکتری ها می باشد که به طور بالقوه خدمات بسیار مفیدی را به میزبان خود ارایه می دهند. در این پژوهش اثر عصاره آلیسین سیر روی باکتری های همزیست دستگاه گوارش شب پره هندی و پروانه آرد بررسی شد. در ابتدا باکتری های همزیست دستگاه گوارش شب پره هندی و پروانه آرد با استفاده ار ژن 16SrRNA شناسایی شد. باکتری های Bacillus toyonensis و Serratia marcescence از دستگاه گوارش پروانه آرد و باکتری های Bacillus safensis، Bacillus zhangzhouensis و Bacillus wiedmannii از دستگاه گوارش شب-پره هندی جداسازی و شناسایی شدند. فراوانی هر کدام از باکتری ها در دستگاه گوارش میزبان خود، به دست آمد و داده های به دست آمده بر اساس تعداد کلنی در محیط کشت، در قالب طرح کامل تصادفی آنالیز گردید. سپس میزان آلیسین عصاره سیر به وسیله دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) و استاندارد داخلی بوتیل پارابن اندازه گیری شد. میزان آلیسین موجود در عصاره سیر، mg/ml 81/7 به دست آمد. در نهایت آزمایش ارزیابی اثر آلیسین سیر روی باکتری های همزیست شب پره هندی و پروانه آرد، بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی انجام و برای هر تیمار سه تکرار در نظر گرفته شد. در بررسی اثرات متقابل تیمار های باکتری و غلظت، بیشترین هاله عدم رشد مربوط به غلظت mg/ml 816/7 و باکتری Bacillus safensis با میانگین 4.6567 بود که بیشترین اختلاف را با باکتری Bacillus wiedmanni با غلظت mg/ml488/0، Serratia marcescence با غلظت mg/ml488/0، Bacillus toyonensis با غلظت mg/ml244/0، Serratia marcescence با غلظت mg/ml244/0، Bacillus wiedmanni با غلظت mg/ml244/0 و شاهد داشت. بیشترین و کمترین MIC به ترتیب، مربوط به باکتری Bacillus safensis و Serratia marcescence بود.