امروزه در اغلب شهرهای بزرگ و کلانشهرها رشد و توسعه ساختمان‌های بلندمرتبه به وضوح مشاهده می‌شود. ساختمان‌های بلند در قیاس با ساختمان‌های معمولی بر اساس مقررات و ضوابط ویژه‌ای در برنامه‌ریزی، طراحی و ساخت احداث خواهند شد. از آنجایی‌که موقعیت ساختمان‌های بلندمرتبه بر روی سیمای شهری اثرگذار هستند؛ از این‌رو مکان‌یابی برای احداث این قبیل ساختمان‌ها در شهر به هویت بخشیدن به آن‌ها به عنوان نماد شهری نقش موثری خواهد داشت. در پژوهش حاضر به بررسی اثر هندسه‌ی پلان طبقات و مقیاس طبقات نسبت به هم به منزله‌ی یکی از فرم‌های پیچیده در ساخت ساختمان‌های بلند بر جابجایی جانبی به عنوان شاخص سنجش آسیب‌پذیری و وزن واحد مساحت سازه به عنوان شاخص طراحی بهینه‌ی سازه‌ای ساختمان‌های بلند می‌پردازیم. با استفاده از اصول بهینه‌سازی الگوریتم ژنتیک در پلاگین کارامبا حالت‌های مختلف تشکیل فرم با تغییر پارامترهای موجود از منظر شاخص‌های بهینگی تحت عنوان توابع برازش مورد آنالیز قرار گرفته و مجموعه‌ای از جواب‌ها به عنوان فرم دهی بهینه پیشنهاد می‌شوند. از آنجا که با بیش از یک تابع برازش مواجه هستیم، نمی‌توان جواب واحد و منحصر به فردی ارائه داد. طراح معمار با توجه به اهمیت و اولویت هر یک از توابع و با در نظر داشتن دیگر ملاحظات طراحی یک جواب از مجموعه جواب‌های پیشنهادی را به عنوان جواب و فرم نهایی برمی‌‌گزیند. از یافته های پژوهش، می توان به دستیابی در زمینه ارتباط مبحث بهینه‌سازی فرم ساختمان‌های بلند بر عملکرد سازه‌ای، بهترین پارامترهای تولید فرم موثر بر عملکرد سازه‌ای، اولویت بندی انتخاب بین بارهای جانبی، بهینه سازی چند هدفه با اهداف مینیمم‌سازی وزن و جابجایی نسبی طبقات بود تحت عنوان پلاگین کارامبا در محیط گرسهاپر جهت آنالیز فرم و نیرو، در نظر گرفتن زیبایی بصری فرم، آسایش حراراتی و تأثیر عوامل آب و هوایی یا هماهنگی فرم با محیط پیرامون توسط طراح معمار اشاره کرد. در نهایت بررسی تأثیر دو فاکتور تأثیرگذار بر فرم، هندسه پلان طبقات و مقیاس، در عملکرد سازه‌ای ساختمان بلند اداری در مقابل نیروی زلزله در منطقه ۲۲ شهر تهران در محیط پارامتریک گرسهاپر انجام شد که نتایج حاصل قابل بسط و تعمیم به احجام مختلف با شرایط گوناگون است.
