مصطفی کرمی

توتفرنگی بهدلیل داشتن بافت نرم و حساسیت فراوان به پاتوژنها عمر انباری کوتاهی دارد. ازجمله راههای نامناسب برای افزایش ماندگاری آن استفاده از ترکیبات شیمیایی مصنوعی و ضدقارچی میباشد که اثر سوء بر سلامت مصرفکننده و محیطزیست بر جا میگذارند. این پژوهش جهت بررسی اثر پوششدهی با کیتوزان و نانوفیبر کیتوزان بر عمر انباری و برخی ویژگیهای کمی و کیفی میوهی توتفرنگی رقم پاروس طی نگهداری در انبار سرد، در قالب یک آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با دو فاکتور و 0/ سه تکرار انجام گرفت. فاکتور اول تیمارها )بهصورت 2 دقیقه غوطهوری( در 5 سطح شامل شاهد خشک، آب مقطر، کیتوزان 5 15 و ،10 ، 0 درصد و فاکتور دوم زمان انبارداری در 5 سطح شامل: صفر، 5 / 0 درصد و نانوفیبر کیتوزان 5 / درصد، نانوفیبر کیتوزان 2 20 روز بود. نمونهها پس از خشک شدن، در ظروف یکبار مصرف پلاستیکی بستهبندی و در دمای 4 درجه سلسیوس و رطوبت ویتامین ،TSS ، 0 درصد نانوفیبر کیتوزان، سفتی بافت / نسبی 85 تا 90 درصد نگهداری شدند. نتایج نشان داد میوههای تیمار شده با 5 ث، آنتوسیانین و فنل کل و فعالیت آنتیاکسیدانی بالاتری نسبت به میوههای شاهد طی دوره انبار داشتند. همچنین درصد پوسیدگی در 0 درصد نانوفیبر کیتوزان بهترتیب 61 درصد و 55 درصد کمتر از میوههای شاهد بود. براساس نتایج / 0 و 2 / میوههای تیمار شده با 5 این مطالعه، پوشش نانوفیبر کیتوزان میتواند بهعنوان یک پوشش دوستدار محیط زیست در کنترل پوسیدگی توتفرنگی و حفظ کیفیت آن در انبار مورداستفاده قرار بگیرد.