مصطفی کرمی

محدودیت منابع کشاورزی، سیر صعودی رشد جمعیت و آلودگی محیط زیست ناشی از ضایعات کارخانجات فرآوری محصولات غذایی، توجه محققین را به استفاده از این ضایعات معطوف داشته است. همچنین دستیابی به تکنولوژی و فرآیندهایی که ضمن کاهش اثر آلایندگی ضایعات، تولید موادی با ارزش افزوده را در بر داشته باشد، هدف نهایی بسیاری از تحقیقات را در بر گرفته است. کارخانجات تولید رب و آب گوجه فرنگی و نیز قند و شکر از جمله کارخانجاتی است که ضایعات زیادی را تولید می نمایند. به عنوان مثال بازدهی تولید در صنایع تبدیلی گوجه فرنگی حدود 70 تا 90 درصد می باشد. ضایعات حاصل از فرآیند گوجه فرنگی (تفاله گوجه فرنگی) شامل 24 تا 26 درصد دانه و 9 تا 11 درصد پوسته گوجه فرنگی است که مقدار آن در ایران، 150 هزار تن در سال تخمین زده می شود که عمدتا به عنوان خوراک دام و استخراج رنگدانه قرمز لیکوپن مورد استفاده قرار می گیرد