1404/02/02
مصطفی کرمی

مصطفی کرمی

مرتبه علمی: دانشیار
ارکید:
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس: 57194144205
دانشکده: دانشکده صنایع غذایی بهار
نشانی: همدان، دانشگاه بوعلی سینا، دانشکده صنایع غذایی بهار
تلفن: 08134506273

مشخصات پژوهش

عنوان
عنوان: اثر تیمار ازن و بسته بندی در اتمسفر اصلاح شده روی انبارمانی و برخی خصوصیات کمی و کیفی فلفل دلمه ای
نوع پژوهش
پایان نامه
کلیدواژه‌ها
تنفس، بسته پلی اتیلنی، شاخص های رنگ، دی اکسیدکربن
سال 1397
پژوهشگران صبا صادقی(دانشجو)، مصطفی کرمی(استاد راهنما)، محمد سیاری(استاد راهنما)

چکیده

عمر مفید فلفل دلمه ای با از دست دادن کیفیت بصری، بافت،آلودگی به میکروارگانیسم های بوتریتیس آلترناریا و پوسیدگی نرم قارچی و باکتریایی محدود می شود، که این مشکلات سبب کاهش حمل و نقل، افزایش ضایعات و کاهش صادرات این محصول طی مراحل پس از برداشت این میوه می شود. بنابراین در راستای کاهش ضایعات پس از برداشت فلفل دلمه ای در پژوهش حاضر اثر تیمار گاز ازن و بسته بندی در اتمسفر اصلاح شده بر انبارمانی و برخی خصوصیات کمی و کیفی فلفل دلمه ای طی دوآزمایش مجزا مورد بررسی قرار گرفت.آزمایش اول به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی انجام گرفت. در این آزمایش فاکتور اول غلظت گاز ازن در سه سطح شاهد ( بدون تیمار ازن)، 1 و 5 پی پی ام و فاکتور دوم زمان انبارمانی در پنج سطح صفر (روز برداشت محصول)، 10، 20، 30 و 40روز پس از شروع انبارمانی بود، که با سه تکرار انجام گرفت. میوه های فلفل دلمه ای سبز رنگ رقم انزا پس از شستشو با آب مقطر داخل بسته های پلی اتیلنی منفذدار بسته بندی شد و پس از قرار گرفتن در ظروف یونولیتی تیمار مذکور به وسیله دستگاه مولد ازن و به صورت روزانه روی میوه ها اعمال شد سپس ظروف حاوی فلفل دلمه ای به سرد خانه با دمای 8 درجه سانتی گراد منتقل شد. نتایج حاصل از این آزمایش بیانگر تاثیر مثبت تیمار گاز ازن در غلظت 1 پی پی ام بر میزان سفتی یافت و کاهش وزن فلفل بود همچنین این تیمار منجربه تاخیر در تخریب ویتامین ث و فنل کل شد. شاخص رنگ a*(سبزی) و کاروتنوئید افزایش کمتری نسبت به میوه های شاهد و تیمار ازن در غلظت 5 پی پی ام نشان داد. در مجموع تیمار با گاز ازن در غلظت 1 پی پی ام موجب کاهش کپک و مخمر سطحی و حفظ خصوصیات حسی ( عطر،تازگی مزه وبافت) در فلفل دلمه ای شد که به افزایش عمر انباری آن کمک کرد.آزمایش دوم نیز به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی انجام گرفت. فاکتور اول در این آزمایش بسته بندی در اتمسفر اصلاح شده دارای سه سطح شاهد (ترکیب گازهای معمولی اتمسفر،که شامل 21% اکسیژن، 3/0 % دی اکسیدکربن و 78% نیتروژن می باشد)، ترکیب گازی اول شامل 10% اکسیژن، 5%، دی اکسیدکربن و 85% نیتروژن و ترکیب گازی دوم متشکل از 5%اکسیژن، 10% دی اکسیدکربن و 85% نیتروژن بود و فاکتور دوم زمان انبارمانی در پنج سطح صفر (روز برداشت محصول) 10، 20، 30 و 40روز پس از شروع انبارمانی بود که با سه تکرار انجام گر