هدف از پژوهش حاضر بررسی امکان تولید فیلم ضد میکروبی زیست تخریب پذیر بر پایه دکستران جهت بسته بندی مواد غذایی می باشد. بدین منطور پس از ساخت نمونه های فیلم زیست تخریب پذیر بر پایه دکستران حاوی کیتوزان، نیسین، استرپتومایسین و نانوذرات در مقایسه با نمونه شاهد ارزیابی شدند. بدین منظور آزمون ضخامت، میزان جذب نور، درصد عبور نور، خواص ضد میکروبی، نفوذ پذیری به اکسیژن و نفوذ پذیری به بخار آب انجام گرفت. همچنین میزان شاخص کش آمدگی توسط دستگاه بافت سنج اندازه گیری شد. یافته های این پژوهش نشان دادند در نمونه شاهد و نمونه های حاوی کیتوزان و نیسین رشد هاله میکروبی مشاهده شده ولی در نمونه های حاوی استرپتومایسین و نانوذرات عدم رشد هاله میکروبی مشاهده می گردد که نانوذرات در مقایسه با استرپتومایسین بر میکروب اثرگذارتر بوده است. با توجه به آنچه گفته شد و شرایط فیلم ها در آزمون های دیگر بنظر می رسد تیمارهای حاوی کیتوزان و نیسین از شرایط بهتری بعنوان یک فیلم برخوردار است ولی تیمارهای حاوی نانو ذرات و استرپتومایسین اثر ضد میکروبی کاربردتری بعنوان فیلم بر پایه دکسترین دارند.
