این مطالعه با هدف بررسی تأثیر نانوذرات بر رهاسازی پتاسیم و مدلسازی آن با برنامه PHREEQC انجام شد. نتایج نشان می دهند که رهاسازی پتاسیم در تمام خاک ها و تیمارها در ابتدا سریع بوده و و سپس سرعت رهاسازی با گذشت زمان کاهش نشان می دهد. افزودن نانوذرات به خاک موجب کاهش رهاسازی پتاسیم از خاک ها در مقایسه با خاک شاهد می شود. در بین نانوذرات مورد استفاده در این مطالعه نانو ذره Al2O3 توانایی بیشتری در جذب و نگهداری پتاسیم در خاک داشته و بنابراین در خاک های تیمار شده با این ذره میزان رهاسازی پتاسیم کمتر از TiO2 است. برازش مدل PHREEQC بر داده های آزمایشگاهی بیانگر تطابق نسبتا خوب پیشگویی مدل با داده های آزمایشگاهی است.
