اشرافی گری برای مدلی از زندگی به کار برده می شود که درآن شخصی سعی می کند به روش اشراف زندگی کند و مناسبات اجتماعی خود را بر اساس روش اشرافی برقرار کند. لکن از منظر دیدگاه های اسلامی، پدیده ای مذموم است که بسترهای انحطاط فرهنگی و تمدنی را در جوامع بشری فراهم می آورد. دراین پژوهش با استفاده از روش اسنادی تحلیلی متنی به بررسی رابطه اشرافی گری مسئولان و تمایل به غرب از دیدگاه امام خمینی (ره) مقام معظم رهبری در محور مفهوم شناسی موضع آموزه های دینی، مخالفت با اشرافی گری، شاخصه ها، دلایل پیامدها و آسیب ها و روش برخورد با اشرافی گری پرداخته می شود. این پژوهش نشان می دهد اشرافی گری نوعی بیماری است. مشی اشرافی گرایانه و تمایل به غرب برای مسئولان کشور، ضعف به شمار می آید. اگر دیگران اشرافی گری را لازمه ی رسیدن به مقامات عالیه کشور میدانند در نظام اسلامی، این ها تنها لازمه ی آن نیست بلکه ضعف هم محسوب میشود. جامعه ای که به این آسیب دچارشود حتماً به انحطاط کشیده خواهد شد.
