متن حاضر در تلاش است تا علل متفاوت شدن نتایج دو انقلاب اسلامی ایران و انقلاب مصر را تحلیل نماید. به همین منظور، عوامل انقلابی در دو کشور و برخی دیگر از موضوعاتی که در دو انقلاب نقش داشتند را بصورت تطبیقی بررسی می کند. ابتدا عواملی همچون نارضایتی انقلابی، ایدئولوژی و رهبری که به عنوان مهم ترین عوامل شکل دهنده به انقلاب ها موثر هستند، بصورت تطبیقی در دو کشور مورد بحث قرار خواهد گرفت و سپس نقش ارتش در دو انقلاب و نقش شبکه های ارتباطی در شکل گیری انقلاب ها مورد بحث قرار می گیرد. نگارنده از زمان وقوع انقلاب مصر در سال 2011 مقالات چندی را در حوزه انقلاب مصر و همچنین مقایسه آن با انقلاب در ایران به رشته تحریر در آورده که در کتاب حاضر نیز از آنان در تحلیل مباحث بهره گرفته است. در این کتاب ، مهم ترین عامل متفاوت شدن انقلاب ایران از انقلاب مصر و به تعبیری «بازگشت به عقب انقلاب مصر در مقایسه با انقلاب ایران» به موضوعات داخلی و خارجی نسبت داده شده است. اما در کنار بحث از تحولات داخلی، ارتباط تحولات انقلابی در دو کشور به مسائل بین المللی و بخصوص ارتباط با ایالات متحده آمریکا از مباحث مهمی است که بررسی آن در متفاوت شدن نتیجه دو انقلاب ضرورت دارد. در حقیقت نوع رویکرد به غرب و آمریکا در متفاوت شدن نتیجه دو انقلاب موثر بود. به نظر می رسد آمریکایی ها توانستند در تحولات مصر نفوذ کنند و آن را هدایت نمایند. اما نفوذ در انقلاب ایران برای آمریکایی ها ممکن نشد و انقلاب مسیری را طی کرد که برخلاف نظر آمریکایی ها بود. بدین ترتیب مسیر دو انقلاب متفاوت شد.