با پیروزی انقلاب اسلامی ایران و روی کار آمدن دولت های پس از انقلاب، شاهد شکل گیری جهت گیری های مختلفی در حوزه سیاست خارجی هستیم که این امر متأثر از عوامل مختلفی است. منفعت ملی یکی از اساسی ترین مفاهیمی است که سیاست خارجی هر کشور بر اساس آن پایه ریزی می شود و تعریف از این مفهوم در جهت گیری های سیاست خارجی و در نتیجه ای که در این حوزه گرفته می شود تأثیرگذار است. سؤال این است که چه فرآیندی از ثبات و تحول و چه رابطه ای از همگرایی و واگرایی در گفتمان های سیاسی پس از انقلاب حول مفهوم منفعت ملی حاکم بوده است؟ نگارندگان بر این باورند که تعریف مفهوم منفعت ملی به مثابه اصلی ترین اولویت های مطرح در سیاست خارجی و دستگاه دیپلماسی دارای رویه ثابتی در گفتمان های پس از انقلاب اسلامی نبوده و بالتبع با تغییر گفتمان ها اولویت بندی خارجی نیز دستخوش تحولات و تغییرات شده است.
