رویکرد نسبیتی موج جزئی دیراک در بررسی پراکندگی الکترونی از پایه های DNA و داروی کلرمتین در این رساله مورد استفاده قرار گرفت. مدل پتانسیل اپتیکی مختلط کروی که شامل بخش های الکتروستاتیک، تبادلی، قطبش-همبستگی و جذب می باشد برای این بررسی در محدوده انرژی 10-30000 الکترون ولت به کار رفت. مقایسه داده های سطح مقطع الاستیک، غیر الاستیک، کل و دیفرانسیلی که با اعمال مدل اصلاح شده پوششی قانون جمع پذیری (SCAR) محاسبه شدند با دیگر روش های نظری و تجربی موجود، توافق خوبی را نشان می دهند. بویژه محاسبات نسبیتی ارائه شده در این پژوهش برای سطح مقطع های دیفرانسیلی از پایه های نوکلئیک اسیدی تطابق خیلی خوبی را با نتایج تجربی پیشین در طیف گسترده ای از زوایای پراکندگی نشان دادند. پارامترهای مربوط به هندسه بهینه شده، اولین انرژی برانگیختگی و قطبش پذیری دو قطبی برای همه اهداف مولکولی محاسبه و گزارش شد. با بررسی شبیه سازی دینامیک مولکولی، برهمکنش داروی کلرمتین، با DNA در نظر گرفته شد و سپس پراکندگی الکترونی از این مجموعه با اعمال رویکرد مدل اصلاح شده پوششی قانون جمع پذیری برای ماکرومولکول ها (SCARM) مورد مطالعه قرار گرفت. پس از انجام محاسبات داکینگ مولکولی، شبیه سازی در 100 نانوثانیه و با در نظر گرفتن میدان نیروی AMBER99SB-ILDN صورت پذیرفت سپس بررسی پراکندگی الکترونی بر روی پایدارترین حالت بدست آمده از شبیه سازی ارائه شد. مکانیزم عملکردی داروی کلرمتین بر اساس شبیه سازی دینامیک مولکولی انجام گرفته در اینجا همان یافته های پیشین که از عملکرد این دارو می دانیم را تایید کرد. همچنین بررسی برهمکنش های هیدروفوبیک نشان داد که نزدیکترین اتم کلر این دارو با اتم های کربن پایه مجاور خود در تماس هیدروفوبیک است که می تواند از طریق شکست پیوند هیدروژنی میان دو پایه ایجاد اختلال در ساختار ماکرومولکول کند. با بررسی نتایج مدل SCARM در این مورد موثر بودن آن نسبت به دیگر مدل های موجود در مطالعه برخوردهای الکترونی با کمپلکس دارو و DNA آشکار شد که این روش پیشنهادی در نوع خود می تواند زمینه ای برای مطالعات از این دست باشد. همچنین باید اشاره داشت که محاسبات شیمی کوانتومی تئوری تابعی چگالی و نیز محاسبات برخورد الکترونی برای کلرمتین برای اولین بار گزارش شده است.
