مسئولیت‌پذیری اجتماعی، فضیلتی اخلاقی بوده که در تحکیم و سامان‌بخشی به روابط اجتماعی اثرگذار است. این آموزه در داستان‌های قرآن کریم، به روشنی بازتاب یافته و به تصویر کشیده شده است. با توجه به نقش تربیتی داستان و جایگاه آموزه مسئولیت‌پذیری اجتماعی در تحوّل رویکرد عملی جامعه، بازشناسی ابعاد آن در داستان‌های قرآن کریم ضروری است. هدف پژوهش حاضر، بررسی و تحلیل ابعاد مسئولیت‌پذیری اجتماعی در داستان‌های انبیاء(ع) و استخراج درس‌ها و آموزه‌هایی بوده که می‌تواند به تقویت مسئولیت‌پذیری اجتماعی در جوامع معاصر کمک کند. در این راستا، مضامین و اصول انسانی موجود در این داستان‌ها بررسی شده تا بتوان الگوهایی را برای بهبود رفتارهای اجتماعی و مسئولیت‌پذیری فراهم آورد. روش پژوهش در این مقاله تحلیل کیفی متن و بررسی تطبیقی بوده که با آن به تحلیل داستان‌های قرآن پرداخته شده است. بدین روی، تفاسیر، کتاب‌های اخلاق اجتماعی و قرآن‌پژوهی و اندیشه‌های متفکران اجتماعی مسلمان، بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که داستان‌های انبیاء در قرآن کریم، ابعاد گوناگونی از این آموزه دینی و متعالی را به تصویر کشیده که عبارت‌اند از: عدالت‌ورزی و انصاف، وفاداری و حفظ پیوند و انسجام اجتماعی، بخشایش، همدلی، همکاری و همیاری، رفع مشکلات و نیازهای دیگران، رحم و محبت و مودّت، امر به معروف و نهی از منکر.
