واضح است که یکی از موضوعات پر بسامد در آموزه‌های دینی، مسأله سنت‌های الهیِ معطوف به اجتماع بوده که پرداختن به آن‌ها، راهبردی در راستای آگاه‌سازی انسان‌ها به جهان پیرامون خود می‌باشد. رهیافت به این سنت‌ها، با مراجعه به متون دینی و از جمله صحیفه سجادیه میسور می‌گردد. کاوش انجام شده، با روش توصیفی تحلیلی و با هدف فهم سنن الهی در این کتاب شریف سامان یافته است. بدین روی، متون مرتبط مورد بررسی قرار گرفته و ضمن درنگی کوتاه بر معنای لغوی و اصطلاحی، چهار شاخصه «عمومیّت - حتمیّت - هماهنگی با قانون علیّت - تغییر و تحوّل ناپذیری» سنت‌ها استخراج گردید. در گونه سنت‌های اجتماعی مطلق و عام، شش نوع قابل طرح است: «ابتلاء و آزمایش - هدایت - برانگیزاندن پیامبران - فرستادن کتاب‌های آسمانی - اتمام حجّت - بازتاب اعمال». سنت‌های اجتماعی مقیّد و مشروط، نیز سه نوع بوده: «استیصال - امهال - استدراج و املاء». بررسی‌ها نشان داد که سنت-های الهی در هر دو ساحت فردی و اجتماعی و نیز، گونه‌های مطلق و مقید، در صحیفه سجادیه وجود داشته و با زبان دعا به صورتی گسترده و به همراه زمینه‌ها، فرآیندها و روش‌ها بیان گردیده‌اند. استخراج و عرضه نُه گونه از سنت‌های الهیِ اجتماعی در صحیفه سجادیه، از نوآوری‌های پژوهش حاضر تلقّی می-گردد.
