نوع آفرینش انسان و نیازهای گوناگون او، زندگی آدمی را با دنیا پیوند زده است. تبیین نوع، میزان و چگونگی رابطه انسان با دنیا، همواره مورد توجه پیامبران الهی، بزرگان دینی و هدایت گران جوامع بوده است. این مهمّ، در آثار و سخنان آیت الله تألهی همدانی(ره) به صورت ویژه ای به چشم می-خورد. جستار حاضر، به دنبال پاسخ به این پرسش ها بوده که آیت الله تألهی(ره) چه دیدگاهی نسبت به دنیا داشته و معیارهای ارزش گذاری دنیای پسندیده و ناپسند را چه می داند؟ برای دست یابی به پاسخی مناسب، ضمن بهر ه گیری از روش توصیفی-تحلیلی، مباحث مربوط به دنیا، در آثار ایشان و قرآن و روایات مورد بررسی قرا گرفته و مشخص گردید، از این دیدگاه، نوع نگاه انسان به دنیا، تعیین کننده ارزشمندی یا بی ارزشی آن است. با نگاه عبرت گیرانه، دنیا پسندیده بوده و از شاخصه هایی، مانند: هدفمندی و ... برخوردار است و در صورتی که دنیا هدف آدمی باشد، عنوان ناپسندی بر آن اطلاق شده و دارای شاخصه هایی، مانند: آمیختگی با هوی و هوس، بی ارزشی و ... است. تقسیم بندی دنیا به دو سیمای ستوده و نکوهیده، تبیین معیارهای این تقسیم بندی و بررسی این دو جلوه، از دیدگاه این عارف ربّانی، از نوآوری های کاوش حاضر است.
