سنگهای گرانیتوئدی با توجه به فراوانی، یکپارچگی، استحکام و مقاومت بالا همواره برای کاربردهای مختلف مورد توجه بشر بوده اند. مطالعات فراوانی در مورد ویژگی های فیزیکی، شیمیایی و مکانیکی این سنگها به منظور بررسی میزان تناسب این سنگها برای پروژههای متفاوت صورت گرفته است. هدف این پژوهش بررسی رابطه بین خصوصیات بافتی، سنگشناسی و ریزترکها در گرانیتها با تاکید بر خصوصیات زمینشناسیمهندسی بود که بر روی سه نمونه گرانیتوئیدی منتخب از زون سنندج -سیرجان انجام گرفت. ابتدا سه نمونه سنگ گرانیتوئیدی درشت دانه، با سن مطلق های متفاوت و تاریخچه تکتونیکی مشابه انتخاب شد. در ابتدای نمونه برداری سه جهت اولیه بر روی نمونه ها مشخص شد و این جهات تا پایان پژوهش در کلیه نمونه ها مشخص و محفوظ بود.کلیه خصوصیات سنگ شناسی، فیزیکی، شیمیایی و زمینشناسیمهندسی نمونهها با توجه به جهات سهگانه در آنها مشخص گردید. این خصوصیات شامل کانیشناسی، بافت، میانگین اندازهذرات، تعیین دانسیته ریزترک خطی، سختی، دوام شکفتگی، XRD و XRF ، میزان جذب آب موئینه بوده و نیز آزمونهای تعیین سرعت موج فشاری، چگالی، مقاومت فشاری تک محوری، مقاومت کششی برزیلی، مقاومت بارنقطهای در حالتهای خشک و اشباع بر روی نمونههای گرانیتوئیدی انجام گرفت. در مرحله بعد جهت تعیین اثر ریزترکها برخصوصیات مذکور، القا ریزترک به روش شوک حرارتی بر روی نمونه های گرانیتوئیدی صورت گرفت. القاء ریزترک با اعمال حرارت های 250 ، 450 ، 650 و 850 درجه به مدت دو ساعت و سپس سرد کردن نمونه با آب سرد شهری تا همدمایی نمونهها با آب شهری صورت پذیرفت. تمامی نمونههای شوک دیده تحت بررسی هایی که بر روی نمونه های تازه صورت گرفته، قرار گرفتند. به دلیل مقاومت بسیار پایین نمونههای شوک دیده تمامی نمونهها فقط در حالت خشک آزموده شدند و در این آزمونها نیز جهات سهگانه اولیه بر روی آنها مد نظر قرار گرفت. بررسیهای مقاطع میکروسکوپی نشان داد القاء ریزترک با این روش انجام گرفته و باعث تغییر دانسیته ریزترک خطی میگردد. دانسیته خطی انواع ریزترکها )دروندانهای، بیندانهای و سراسری( نشان داد که ریزترکهای دروندانهای در برخی نمونه ها با افزایش دما، کاهش و ریزترک سراسری افزایش مییابد. افزایش دمای حرارت پیش از شوک باعث از دست رفتن آب کانیهایی مانند بیوتیت و هورنبلند وتغییر رنگ آنها در مقاطع نازک میگردد و م
