بررسی هوازدگی به منظور پیش بینی رفتار سنگ در طی زمان و نیز مناسب بودن آن جهت منابع قرضه مورد اهمیت میباشد. در این راستا اولین قدم جهت بررسی، ارائهی روشی مناسب برای رده بندی هوازدگی میباشد. در این مطالعه تغییرات ظاهری ناشی از هـوازدگی اسلیتهای آهکی در شرایط آزمایشگاهی (سرد و گرم کردن، تر و خشک کردن، ذوب و انجماد و تبلور نمک) و نیز در شرایط جوی (به مدت یک سال)، با حدود 1000 نمونه، مورد بررسی قرار گرفت. این آثار عمدتاً به شکل ورقهورقه شدن، تغییر رنگ بلورهای پیریت-مگنتیت، آثار پساب زنگ آهن و خردگی لبه نمونهها قابل مشاهده بوده است. شدت این تغییرات در آزمون هوازدگی تبلور نمک بیشتر از آزمون های دیگر بوده است. اکسیداسیون پیریت علاوه بر تأثیری که بر رفتار مهندسی سنگ میگذارد، بر روی شکل ظاهری مصالح سنگی نیز اثر نامطلوبی دارد. بنابراین پیریت- مگنتیتهای موجود در اسلیتهای آهکی اراک به طور ویژه از نظر شکل و تغییرات ظاهری ناشی از هوازدگی مورد بررسی و رده بندی قرار داده شدند. این بلورها عمدتاً به سه تیپ دانه ای- مکعبی (I)، تودهای (II)و دندریتی (III) ردهبندی و بر اساس درجه هوازدگی به 5 رده P1 تا P5 (بدون هوازدگی تا کاملاً هوازده) طبقه بندی شده اند. در نهایت مروری بر مشکلات ژئوتکنیکی ناشی از هوازدگی پیریتها داشته ایم.
