منطقه مورد مطالعه در 90 کیلومتری جنوب غربی شهر قزوین و در زون ساختاری ایران مرکزی واقع شده است. واحد های سنگی محدوده مورد مطالعه، تنوع گسترده ای از سنگ های کربناته و سنگ های آواری و آذرآواری از سن کامبرین تا الیگو- میوسن را شامل می شوند و دارای گسترش سطحی قابل ملاحظه ای هستند. مطالعات انجام شده بر پایه ارزیابی 369 چشمه موجود در منطقه آوج- آبگرم استوار است. از 369 چشمه موجود 23 چشمه از نوع کارستی بوده و در بخش آهکی سازند قم، سازند لار و سنگ آهک های کرتاسه قرار دارند. تغییرات آبدهی این چشمه ها، تحت تأثیر لیتولوژی، موقعیت و میزان شکستگی های تکتونیکی، شدت کارستی شدن سنگ های کربناته منطقه، میزان بارندگی و همچنین نوع و بزرگی آبخوانی است که این چشمه ها را تغذیه می کنند. بر اساس آنالیز شیمیایی صورت گرفته روی پنچ نمونه آب اخذ شده از چشمه های بزرگ کارستی منطقه، تیپ و رخساره آب چشمه ها، بی کربنات سدیک و کلروسدیک است. هیدروژئوشیمی آبخوان های کارستی منطقه، متأثر از قابلیت انحلال سنگ های کربناته سازندهای قم و لار، تغذیه سطحی از سازند قرمز فوقانی و اختلاط با شورابه های عمقی بالارونده در سنگ آهک های کرتاسه می باشد که منشاء هیدروترمالی برای آن محتمل است.
