در دﻫﻪ ﻫﺎی اﺧﯿﺮ ﻣﻌﻨﯽ ﺷﻨﺎﺳﺎن ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ اﺳﺘﻌﺎره را ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﺮده اﻧـﺪ، و اﯾـﻦ ﯾﮑـﯽ از دﻗﯿـ ﻖ ﺗـﺮﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﺳﺘﻌﺎره اﺳﺖ، و ﭘﮋوﻫ ﺶﻫﺎی ﺟﻮرج ﻟﯿﮑﺎف و ﻣـﺎرک ﺟﺎﻧﺴـﻮن در اﯾـﻦ زﻣﯿﻨـﻪ ﺑﺴـﯿﺎر اﻫﻤﯿﺖ دارد. از اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت در ﺟﻬﺖ ﻓﻬﻢ ﺑﻬﺘﺮ ﻗﺮآن ﮐﺮﯾﻢ، ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﻬﺮه ﺑﺮد. ﻫﺪف از ﻧﮕـﺎرش اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ، ﺑﺮرﺳﯽ زﺑﺎ نﺷﻨﺎﺧﺘﯽ اﺳﺘﻌﺎره ﻋﺎم ﻣﻘﺼﻮد ﻣﻘﺼﺪ اﺳﺖ» «، در زﻣﯿﻨـﮥ زﻧـﺪﮔﯽ دﻧﯿـﻮی و اﺧﺮوی در زﺑﺎن ﻗﺮآن اﺳﺖ. ﻋﻠﺖ اﺻﻠﯽ ﺷﮑ ﻞﮔﯿﺮی اﯾﻦ اﺳﺘﻌﺎره ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ ﻋﺎم، ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﺗﺠﺮﺑﯽ ﻣﯿﺎن ﺑﻬﺪﺳﺖ آوردن ﭼﯿﺰی و رﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ در ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺑﺸﺮی اﺳﺖ. زﻧﺪﮔﯽ ﻫﺪﻓﻤﻨـﺪ دﻧﯿـﻮی و اﺧﺮوی، ﻣﺼﺪاق ﺧﺎﺻﯽ از ﻫﺪﻓﻤﻨﺪی، ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﻠﯽ اﺳﺖ. از اﯾ ﻦرو ﺳـﻔﺮﮐﻪ ﺗﻼﺷـﯽ ا ﺳـﺖ ﺑـﺮای رﺳﯿﺪن ﺑﻪ ﯾﮏ ﻣﻘﺼﺪ از ﭘﯿﺶ ﺗﻌﯿﯿ ﻦﺷﺪه، ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺧﺎﺻﯽ از رﺳﯿﺪن ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ، ﺑﻪ ﻃﻮر ﻋﺎم اﺳـ ﺖ. در ﻧﺘﯿﺠﻪ، ﻫﺪﻓﻤﻨﺪ ﺑﻮدن وﯾﮋﮔﯽ ﻣﺸﺘﺮک ﻣﯿﺎن زﻧﺪﮔﯽ و ﺳﻔﺮ اﺳﺖ، ﮐﻪ ﺳﺒﺐ اﻧﻄﺒﺎق اﯾﻦ دو ﻣﻔﻬﻮم ﺑﺮ ﻫﻢ ﻣ ﯽﺷﻮد و اﺳﺘﻌﺎره ﺧﺎص » زﻧﺪﮔﯽ ﺳﻔﺮ اﺳﺖ « ﺷﮑﻞ ﻣﯽ ﮔﯿﺮد. اﯾﻦ اﺳـﺘﻌﺎره از ﻧﮕﺎﺷـ ﺖ ﻫـﺎی اﺻﻠﯽ ﻋﺒﺎرات ﻗﺮآﻧﯽ درﺑﺎره دﻧﯿﺎ و آﺧـﺮت اﺳـﺖ و اﺳـﺘﻌﺎره ﻋـﺎم » ﻣﻘﺼـﻮد ﻣﻘﺼـﺪ اﺳـﺖ «، را ﺑﺮﻣ ﯽاﻧﮕﯿﺰد.
