چکیده نوع خطابها و حروف بهکار رفته در اسلوب منادا در هر زبان بیانگر نوعی از زیباییهای آن زبان هستند و هر کدام برای منظوری خاص برای بیان احساسات گوینده آن بهکار گرفته میشوند. بههمین دلیل ادیبان و علمای بلاغت که در متون و کتابهای مختلف بهبررسی زیباییهای موجود در اسلوبهای مختلف بلاغی میپردازند، منادا را بهعنوان یکی از این اسلوبها بررسی زیباشناسی میکنند. سهم قابل توجهی از نهجالبلاغه به نامههای سیاسی و خطبههای سیاسی حضرت علی(ع) اختصاص یافته است و از مهمترین تکیهگاههای کلامی این فرازهای سیاسی، ساختار ندا و مسائل پیرامونی آن است. این که حضرت علی(ع) نامهای سیاسی نگاشته و خطبهای سیاسی عنوان کرده است و در آن نامه یا خطبه مخاطب یا مخاطبین و منظورین خود را بهشیوههای خاص با توجه به فضا و مقام و منزلت آنها، مورد ندا قرار دادهاند، موضوعی است که قابلیت تحلیل بلاغی و زیباشناسی دارد. هدف از این بحث تحلیل زیباشناسانه نوع منادا و حروف آن در این خطبهها و نامهها میباشد. تحلیل درست این ساختارهای ندایی علاوه بر تبیین زیباشناسانه کلام حضرت شمولیت و دایره این مصادیق را نیز تبیین و تمدید مینماید. بررسی انجام شده پیرامون حروف منادا پس از تحلیل زیباشناسی اصوات و حروف منادا و بررسی آنها در نمونههای نهجالبلاغه نشان از کاربرد صحیح اسالیب منادا براساس کاربردهای زیباشناسانه آنها دارد.
