یکی از آیات مهم که اشاره به مقام والای انسانی داردآیه امانت است.در میان عارفان ابن عربی جایگاه ویژه ای دارد براساس وحدت وجودمی توان ازاتحادعشق .عاشق.معشوق سخن گفت می توان امانت دهنده وامانت وحامل امانت را یکی دانست وصورت الهی با تجلی کامل حق امانتی است که انسان پذیرفت.ظلوم وجهول انسان مدح هم مذمت اوست.مفسران مصادیق مختلفی بیان کرده اندکه عبارتند ازتکالیف شرعی مانند نماز .روزه ویاحج وامانت هایی که ازهمدیگر می گیرند وبرخی توحید ومعرفت الهی.ودین حق وعمل به آن ویا ولایت کلیه الهی رامصداق امانت الهی بیان کرده اند عرفا نیز مصادیقی از وجمله عشق .معرفت.وعهد الست می دانند
