محمدرضا فریدونی

سید علی قاضی طباطبایی از عافان بی نظیر معاصر است که در 13 ذی الحجه 1282 در تبریز دیده به جهان گشود و مراتب علمی و عملی خود را در حوزه علمیه نجف اشرف تا بالاترین درجات ادامه داد او در حوزه عرفان و معنویت شاگرد سید احمد کربلایی بوده است که به تعبیر شیخ آقا بزرگ تهرانی سید احمد کربلایی یگانه دوران خود در علم و عمل ورع و تقوی و خوف از خدا وبده است. او از مبرزترین شاگردان آخوند ملا حسینقلی همدانی به شمار می آید و سلسله مشایخ این بزرگوار به نام ملاقلی جولا می رسد. روش عرفانی مرحوم قاضی به پیروی از استادان خویش طریق معرفت نفس بوده است و او بهترین راه رسیدن به مقصد الهی را معرفت نفس دانسته است. یکی از اموری که در مسالک عرفانی مرحوم آیت الله قاضی و استادان ایشان بسیار مورد تاکید قرار گرفته است مساله ذکر و توجه تام به خدای تعالی به عنوان راهی برای نفی وسوسه ها و توجهات غیرالهی است به این معنی که هرگاه یکی از خاطرات و اوهام و خیالات شیطانی به سالک روی می آورد سالک راه باید با توجه به یکی از اسماء الهی آن خاطره را از ذهن و یاد خود بزداید