امروزه کمتر کسی را می توان پیدا کرد که اندک مطالعه ای درزمینهٔ عرفان اسلامی داشته باشد، و نام ابن عربی و کتاب فصوص الحکم وی را نشنیده باشد. کتاب فصوص الحکم یکی از کتاب های مهم و ارزنده در عرفان نظری است که ابن عربی آن را در 27 فص جمع آوری کرده است. بر این کتاب شرح های زیادی نوشته شده است که حاکی از اهمیت و جایگاه ویژه ای است که این کتاب در عرفان، به خصوص عرفان اسلامی دارد. از مهم ترین شرح های که بر این کتاب نوشته شده است می توان شرح جندی، کاشانی، قیصری، و خواجه پارسا را نام برد. یکی از فص های مهم این کتاب فص شیثی می باشد. در اصطلاح ابن عربی، شیث رمز همان وجود منبسطی است که به نفس رحمانی تعبیر می شود و نفس رحمانی نشانگر مبدئیت و موجدیت حق است که بعد از مرتبه ی ذات یعنی الاهیت مطرح می شود. در این فص موضوعات مهمی موردبحث و بررسی قرارگرفته است، که عبارت اند از انواع عطایای الهی، انواع سائلان، اقسام سؤال و درخواست، واقفان بر سرّقدر، چگونگی علم الهی، چگونگی تجلی خداوند بر بندگان و موضوع شفاعت در روز قیامت و از همه مهم تر مبحث «خاتم الاولیا». با بررسی این موضوعات و مطابقت آن ها با قرآن و احادیث و روایات نتیجه گرفته شد که گفته های ابن عربی در این فص با احادیث و روایات مطابقت می کند. هرچند در پاره ای از نظرات ابن عربی از آیات و روایات به صراحت نتوان مستندی یافت، وی مخالفت ندارد
