مهران فرهادی

اختلال اضطراب اجتماعی (SAD) یک اختلال روانی بسیار شایع است که همبودی بالایی با اختلال اضطراب فراگیر (GAD) دارد. همبودی منجر به افزایش شدت علائم و مقاومت در برابر درمان می‌شود. همچنین این اختلالات اضطرابی در ترمیم خلق منفی و دسترسی به راهبردهای موثر تنظیم هیجان در مواقع پریشانی مشکل دارند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر درمان تنظیم هیجان بر تمرکززدایی، دشواری تنظیم هیجان و نشانگان اختلال اضطراب اجتماعی همبود با اختلال اضطراب فراگیر انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی بیماران مبتلا به SAD همبود با GADمراجعه‌کننده به مراکز مشاوره و روان‌درمانی شهر شیراز در 6 ماهه اول سال 1402 بود. بر اساس تشخیص توسط روانپزشک و نتیجه مصاحبه بالینی ساختاریافته برای محور یک، 30 نفر از جامعه مذکور با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در گروه‌های کنترل (15 نفر) و آزمایش (15نفر) گمارده شدند. این پژوهش از نوع مطالعات نیمه‌آزمایشی با طرح پیش-آزمون پس-آزمون با گروه کنترل و پیگیری بود. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل مصاحبه بالینی ساختاریافته برای-V DSM (SCID-5) ، مقیاس اختلال اضطراب فراگیر-7 ، پرسشنامه اضطرب تعامل اجتماعی، پرسشنامه نشانه خلقی و اضطرابی (فرم کوتاه)، پرسشنامه نگرانی ایالت پنسیلوانیا، تفکر درجامانده، تجربه‌ها و دشواری تنظیم هیجان بود. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری-مکرر و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 27 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد درمان تنظیم هیجان نشانگان اضطراب اجتماعی، نشانگان اضطراب فراگیر، پریشانی عمومی اضطرابی، برانگیختگی اضطرابی، نگرانی، تفکر تکرار‌شونده و دشواری تنظیم هیجان را به طور معنادار کاهش (0/001>p) و تمرکززدایی به عنوان یک راهبرد کارآمد تنظیم هیجان را افزایش می‌دهد(0/001>p) و نتایج حاصل از مداخله بر اثر گذشت زمان (پیگیری سه ماهه) پایدار می‌ماند(0/05