مقدمه: بیماری هیپرتانسیون اساسی، اختلالی روانی- فیزیولوژیک است که علاوه بر عوامل زیستی، عوامل روانشناختی نیز در بروز و تشدید آن نقش دارند. لذا، پژوهش حاضر با هدف مقایسه ابعاد ناگویی هیجانی با هوش هیجانی، علائم روانشاناختی و بهوشیاری در بیماران هیپرتانسیون اساسی و افراد سال انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر توصیفی از نوع علی-مقایسه ای است. در این پژوهش 100 نفر مبتلا به هیپرتانسیون اساسی مراجعه کننده به مطب پزشک متخصص قلب و عروق در شهر کرمانشاه در سال 1395 به روش نمونه گیری در دسترس و 100 نفر سالم از بین همراهان بیماران و کارمندان دانشگاه از طریق همتاسازی با نمونه بیمار انتخاب شدند. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه های جمعیت شناختی، ناگویی هیجانی، مقیاس بیمارستانی اضطراب و افسردگی، هوش هیجانی و بهوشیاری انجام شد. داده های پژوهش با روههای آمار توصیفی،آزمون مجذور کای و t مستقل تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد بین دو گروه هیپرتانسیون و سال در متغیرهای وزن، شاخص تودۀ بدنی، دشواری در شناسایی احساسات، دشواری در توصیف احساسات و تفکر برونمدار تفاوت معنی دار وجود داشت اما این تفاوت در مورد متغیر قد معنادار نبود. همچنین، بین دو گروه مبتلا به هیپرتانسیون و افراد سال در متغیرهای روانشناختی ناگویی هیجانی ، افسردگی و اضطراب، بهوشیاری و هوش هیجانی تفاوت معنیداری وجود داشت. نتیجه گیری: علاوه بر عوامل زیستی، عوامل روانشناختی و رفتاری که با سهولت بیشتری تغییر می یابند، نیز با هایپرتانسیون رابطه دارناد . پیشنهاد میشود که این متغیرها در فرآیند درمان افراد دارای هایپرتانسیون اساسی مورد توجه قرار گیرند.
