اختلال خوردن به عنوان رفتارها و نگرشهای نادرست خوردن اطلاق می شود که به صورت یک زنجیره اختلال در غذا خوردن تعریف می شود. نقش متغیرهای روان شناختی مثبت و منفی در بروز اختلالات خوردن از سوی محققان حوزه سلامت عمومی مورد توجه جدی قرار گرفته است. هدف این مطالعه ارایه ی مدل مفهومی و آزمون آن برای رفتارهای خوردن بر اساس شفقت به خود، کمال گرایی و نارضایتی بدنی بود.برای این منظور طی یک پژوهش توصیفی 245 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه بوعلی سینا همدان به شیوه ی نمونه گیری در دسترس انتخاب و از نظر شفقت به خود، رفتارهای اختلال خوردن، نارضایتی بدنی و کمال گرایی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج بررسی روابط متغیرها با استفاده از مدل معادلات ساختاری نشان داد متغیر شفقت به خود، با کمال گرایی و نارضایتی بدنی ارتباط مستقیم دارد و با رفتارهای خوردن از طریق کمال گرایی و نارضایتی بدنی ارتباط غیرمستقیم دارد. کمال گرایی به طور مستقیم با نارضایتی بدنی و رفتارهای خوردن ارتباط مستقیم و از طریق نارضایتی بدنی با رفتارهای خوردن ارتباط غیرمستقیم دارد. نارضایتی بدنی نیز با رفتارهای خوردن ارتباط مستقیم دارد. به طور کلی می توان گفت در شفقت به خود اهداف و استانداردها در سطح مورد انتظار هستند و از ایده آل و کامل بودن اجتناب می شود بدین ترتیب با کمال گرایی و نارضایتی بدنی همبستگی منفی دارد و می تواند با تاثیر گذاشتن بر این متغیرها باعث کاهش میزان کمال گرایی و نارضایتی شده و از این طریق در کاهش تمایل به رفتارهای اختلال خوردن نقش مهمی داشته باشد.
