هدف از پژوهش حاضر، پیش بینی بهزیستی روان شناختی و شادکامی بر اساس مولفه های هوش اخلاقی در دانشجویان دانشگاه بوعلی همدان بود.که با روش توصیفی از نوع همبستگی انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاه بوعلی سینا در سال تحصیلی 96-1395 بود، که حدود 12874 نفر می باشند. از این تعداد 375 نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای با استفاده از جدول برآورد نمونه کرجسی و مورگان به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه هوش اخلاقی لنیک وکیل(2005)، پرسش نامه شادکامی آکسفورد (1989)، و پرسش نامه بهزیستی روان شناختی ریف (1989)، استفاده و تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی و آزمون آمار استنباطی (رگرسیون و تحلیل مسیر)، صورت گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که مقدار آماره یF برای پیش بینی بهزیستی روان شناختی براساس مولفه های هوش اخلاقی 54/575 و برای پیش بینی شادکامی براساس مولفه های هوش اخلاقی 54/228، به دست آمده که از لحاظ آماری مثبت و معنادار است.
