مقدمه: نظریه هولاندر بر اساس پنجمین معیار طبقه بندی انجمن روانپزشکی آمریکا تدوین شده است که در سه گروه طبقه بندی شده است. لذا این پژوهش با هدف بررسی و مقایسه میزان تکانشگری در بیماران طیف پیشنهادی هولاندر انجام شد. مواد و روشها: داده های جامعه تحقیق شامل بیماران مبتلا به اختلالات بدشکلی بدن، بی اشتهایی عصبی، خودبیمار انگاری، اختلال کنترل تکانه، اختلال کندن مو و پوست، اعتیاد جنسی و گروه سالم مراجعه کننده به کلینیک های سلامت روانی شهر همدان بود.از 91 مراجعه کننده 13 نفر در هر گروه بیمار و 13 نفر هم در گروه سالم وارد شدند. ابزار مورد استفاده در پژوهش پرسشنامه تکانشگری بارات (1994) بود که داده ها با استفاده از تحلیل واریانس یک سویه تحلیل شدند. نتایج: نتایج پژوهش حاضر حاکی از وجود تفاوت در میزان تکانشگری در بین بیماران گروه هولاندر و گروه سالم بود و طبق نتایج پژوهش می توان گفت میزان تکانشگری در گروه طیف پیشنهادی هولاندر بالا است. نتیجه گیری: بیشترین میزان تکانشگری به ترتیب در گروههای بدشکلی بدن با 2/982+_ 29/67 و گروه بی اشتهایی عصبی و خودبیمار انگاری و مبتلایان به اعتیاد جنسی با میانگین 29/34 در رده دوم قرار گرفتند. گروه کنترل تکانه با 2/598 +_ 28 و گروه اختلالات کندن مو و پوست نیز با 2/465 +_ 26/67 کمترین میزان تکانشگری را در تقسیم بندی هولاندر دارد.
