این پژوهش با هدف بررسی رابطه هوش هیجانی و میزان صمیمیت با والدین و مشکلات رفتاری دانش آموزان استان کرمانشاه انجام شد. به همین منظور 533 دانش آموز دبیرستانی ( 269 دختر و 264 پسر) به روش چندمرحله ای انتخاب و پرسشنامه های هوش هیجانی، میزان صمیمیت با والدین، مشخصات جمعیت شناختی، و مشکلات رفتاری روی آنان اجرا شد. نتایج نشان داد 9/2 درصد از کل دانش آموزان دارای مشکل رفتاری بودند و بیشترین و کمترین میزان شیوع مشکلات رفتاری به ترتیب مربوط به افسردگی/کناره جویی ( 20/6 درصد) و شکایات بدنی ( 9درصد) بود. همچنین / نتایج نشان داد هوش هیجانی و میزان صمیمیت با والدین به خوبی قادر به پیش بینی مشکلات رفتاری بودند. هوش هیجانی با همۀ خرده مقیاسهای مشکلات رفتاری همبستگی منفی داشت. صمیمیت با والدین نیز با همۀ خرده مقیاسهای مشکلات رفتاری بجز خرده مقیاسِ سایر مشکلات همبستگی منفی داشت. سن و تحصیلات والدین نیز با برخی مشکلات رفتاری همبستگی داشتند. دانش آموزان دختر و پسر در مجموع تفاوتی از نظر میزان مشکلات رفتاری نداشتند، اما در خرده مقیاس رفتار قانون شکنی پسران نمره بیشتری داشتند و در خرده مقیاسهای اضطراب/افسردگی، افسردگی/گوشه گیری، شکایات بدنی، مشکلات توجه، مشکلات اجتماعی، و سایر مشکلات ، دانش آموزان دختر نمره بالاتری به دست آوردند. در سایر خرده مقیاسها تفاوت معنی داری بین دو جنس مشاهده نشد. نتایج به تفصیل در ادامه مقاله ارائه می شود.
