هدف این پژوهش تبیین اهمال کاری تحصیلی دانش آموزان بر اساس ویژگی های شخصیتی و سبک های فرزند پروری بود. طرح پژوهش از نوع همبستگی بود و تعداد 280 نفر از دانش آموزان دبیرستانهای مدارس دولتی شهر کوهدشت در سال تحصیلی 93-92 (4801N=) به روش نمونه گیری خوشه ایی چند مرحله ایی با استفاده از فرمول تعیین حجم نمونه انتخاب شدند. پرسشنامه-های اهمال کاری تحصیلی، شخصیت گلدبرگ و شیوه های فرزندپروری والدین اجرا و تحلیل شد. نتایج نشان داد که ویژگی های شخصیتی و سبک های فرزندپروری می توانند تغییرات اهمال کاری تحصیلی را در دانش آموزان تبیین کنند (P<0/01). بین روان-رنجوری با اهمال کاری تحصیلی رابطه مثبت معناداری وجود دارد (P<0/01). از سوی دیگر بین وظیفه شناسی و گشودگی با اهمال کاری تحصیلی در دانش آموزان همبستگی منفی وجود دارد (P<0/01)؛ اما بین ویژگی های شخصیتی برون گرایی و مقبولیت با اهمال کاری تحصیلی در دانش آموزان رابطه معنی داری وجود ندارد. در رابطه با سبک های فرزند پروری نیز بین سبک فرزندپروری مسامحه کار و اهمال کاری تحصیلی در دانش آموزان همبستگی مثبت وجود دارد (P<0/01). از سوی دیگر بین سبک فرزندپروری مقتدرانه و اهمال کاری تحصیلی در دانش آموزان همبستگی منفی وجود دارد (P<0/05)؛ اما بین سبک فرزندپروری سخت گیرانه و آسان گیر با اهمال کاری تحصیلی در دانش آموزان همبستگی وجود ندارد. بنابراین روش های تربیتی والدین دارای تأثیر مستقیم بر میزان اهمال کاری دانش آموزان و به صورت غیر مستقیم نیز از طریق شکل گیری ویژگی های شخصیتی در دانش-آموزان بر میزان اهمال کاری اثرگذار است. همچنین افراد با ویژگی های شخصیتی مختلف دارای خصوصیات مختلفی از جمله؛ اضطراب، افسردگی، خودآگاهی، نظم و ترتیب، وظیفه شناسی، نوع دوستی، خیال پردازی، گروه گرایی، تلاش برای موفقیت، هستند؛ این امر موجب شکل گیری اهمال کاری با درجات مختلف در افراد دارای ویژگی شخصیتی مختلف می گردد.
