گردوی ایرانی یکی از گونه های شناخته شده خانواده ژوگلانداسه است که حاوی مقادیر بالایی از ترکیبات در اندامهای مختلف درخت میباشد. به نظر میرسد وجود ترکیبات فنلی در شاخه این درخت، سبب شده است که تکثیر رویشی موفق این گیاه به یکی از چالشهای اصلی در ازدیاد آن تبدیل شود. در این پژوهش، محتوی فنلی و فلاونوئید کل شاخه در ارقام (ژنوتیپهای) مختلف گردو بهصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 2 فاکتور شامل ارقام چندلر و جمال و و پوششهای مختلف شاخه یکساله (پوشاندن شاخه سال قبل، پیش از شروع فصل رشد) شامل پلی اتیلن سیاه (پلاستیک)، پارچه سفید و بدون پوشش (شاهد) و در 4 تکرار مورد بررسی قرار گرفت.