محمود اثنی عشری

لاله واژگون یکی از مهمترین گیاهان زینتی و دارویی بومی ایران است که در زیستگاههای طبیعی خود در معرض خطر انقراض قرار دارد. با توجه به مشکلات تکثیر این گیاه با روشهای رایج، تکنیکهای کشت بافت میتواند راه حل مناسبی باشد. در مطالعه حاضر، سوخها در نیمه دوم اردیبهشت از مناطق کوهستانی شهر کرمانشاه جمعآوری، ضدعفونی و سپس، در شرایط آزمایشگاهی کشت داده شدند. آزمایشات باززایی 1/6 سانتیمتر( به عنوان ریزنمونه صورت گرفت، به دلیل آلودگی داخلی شدید × 1/ اولیه که با استفاده از قطعات کوچک فلسهای سوخ )ابعاد 6 سوخها با موفقیت همراه نبود. برای غلبه بر این مشکل، سوخهای استریل شده با آب گرم تیمار شده و یا به مدت شش ماه در دمای 1 درجه 1 سانتیمتر در محیط کشت پایه موراشیگ و اسکوگ ) / سانتیگراد نگهداری شدند. سپس، ریزنمونههای نوک شاخساره به طول 1 MS ( محتوی غلظتهای مختلف مواد تنظیم کننده رشد ]نفتالن استیک اسید ) NAA 3 ایندول استیک اسید ) - ،) IAA 1 بنزیل آمینوپورین ) - ،) BAP ( و کینتین[ و سوکروز کشت شده و به منظور تولید سوخچه در دمای 6 ± 21 درجه سانتیگراد نگهداری شدند. کارایی تیمار 2 میلیگرم بر لیتر NAA ، بهعلاوه 2 میلیگرم بر لیتر کینتین بیشتر از سایر تیمارها بود. در بین غلظتهای مختلف سوکروز، غلظت 01 گرم بر لیتر از این کربوهیدرات تولید بیشترین تعداد سوخچه به ازای هر ریزنمونه را موجب گردید. بررسی آلودگیهای داخلی ریزنمونهها به شناسایی باکتری Pectobacterium carotovorum به عنوان عامل آلودگی منجر شد.