بوترتیس از اصلی ترین عوامل بیماری زای پس از برداشت انگور می باشد. بعد از بوتریتیس، آسپرژیلویس و پنیسیلیوم در اولویت قرار دارند. این پاتوژن ها می تواند در تاکستان و پس از برداشت توسعه یابند. در باغبانی استفاده از قارچکش مصنوعی و سولفور اکسید معمول است، اما تولید انگورهای ارگانیک این اجازه را نمی دهد؛ بنابراین بدنبال تقاضا برای روش های نگهداری سالم استفاده از کنترل کننده های جایگزین بیش از چند دهه گسترش یافته است. آنتی میکروبیال های طبیعی و کنترل کننده های بی ضرر معمول جون اتانول، استیک اسید، آب یونیزه شده، کلسیم کلرید و متیل سیکلوپروپان و تکنیک های فیزیکی که شامل دماهای مختلف، پرتوفرابنفش و فشار یا تغییر اتمسفر و... می باشد. 1) در این مطالعه به بررسی آب گرم در سه دمای مختلف 50، 55، 60 درجه سانتی گراد به مدت یک دقیقه بهمراه قرار گیری در یخچال با دمای 4 درجه سانتی گراد پرداخته شد. نمونه آب سرد و نیز نمونه دیگری بدون اعمال تیمار به ترتیب بعنوان تیمار شاهد تر و خشک در دمای 4 درجه سانتی گراد قرار داده شد. بدین صورت که در پتری دیش کشت قارچ مذکور انجام گرفت و تیمار مورد نظر روی آن اعمال شد. هر سه دما بیماری ها را بطور کامل کنترل کرد و رشد قارچ در پتری دیش دیده نشد.. با وجود اینکه نمونه های شاهد رشد متوسطی داشتند. این تحقیق نشان داد که دما به تنهایی می تواند تا حدی بیماری را کنترل کند اما کاربرد آب گرم و سپس قرار دادن نمونه در دمای پایین باعث جلوگیری از رشد قارچ بطور کامل می گردد.
