محمود اثنی عشری

اثرات تنش خشکی بر برخی از ویژگی های فیزیولوژیکی دانهال های جوان پنج گونه بادام ( Prunus dulcis، P. eburnea، P. eleagnifolia ، P. haussknechti، P. scoparia) بررسی شد. سه سطح مختلف تنش خشکی (پتانسیل اسمزی محلول غذایی ؛ 6/0- ، 1/1- ، 6/1- مگاپاسکال ) و تیمار شاهد 1/0- مگاپاسکال ) به مدت 2 هفته و پس از آن، 4 هفته دوره بهبودی اعمال گردید. پتانسیل آب برگ گیاهان تیمار شده در مقایسه با شاهد به طور معنی داری کاهش یافت. تحت تنش شدید، P. dulcis پایین ترین پتانسیل آب برگ را در میان گونه های مورد مطالعه داشت. قند های محلول کل و پرولین آزاد در واکنش به تنش خشکی به طور معنی داری در برگ ها تجمع یافتند. بیشترین تجمع قندهای محلول تحت شرایط تنش شدید در مقایسه با شاهد در P. eburnean و P. dulcis مشاهده گردید. همچنین، بیشترین تجمع پرولین در برگ های P. dulcis و P. eburnean اتفاق افتاد. تنش خشکی باعث کاهش معنی داری در محتوای کلروفیل a ، کلروفیل b و کلروفیل کل گردید، اما محتوای کارتنوئید های کل تحت تاثیر تنش خشکی قرار نگرفت. P. haussknechti و P. dulcis در مقایسه با سایر گونه هایکاهش کمتری در محتوای کلروفیل برگ نشان دادند . فعالیت انزیم های آنتی اکسیدانی شامل سوپر اکسید دیسموتاز، پر اکسیداز، کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز و گلوتاتیون ردوکتاز در برگ های دانهال های تنش دیده به طور معنی داری افزایش یافت. به طور کلی، P. dulcis با پایینترین پتانسیل آب برگ تحت شرایط تنش خشکی، بیشترین تجمع پرولین، تجمع نسبتا بالای قندهای محلول و کاهش نسبتا کمتر رنگریزه های برگ ممکن است در مقایسه با سایر گونه های مورد بررسی مقاومت بیشتری به تنش خشکی داشته باشد .