هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرین های اصلاحی و ارگونومی بر بهبود و اصلاح ناهنجاری های وضعیتی بود و بدین منظور به بررسی و مرور پژوهش های انجام شده در در این زمینه پرداخته شد. ابتدا نوع ناهنجاری ها ویافته های تحقیقات مختلف تشریح و در ادامه به بحث و نتیجه گیری پیرامون چگونگی تاثیر این تمرینات پرداخته شد. یافته ها بیانگر آن بود که تأثیر تمرین های هشت هفته ای غالبا تأثیر مثبت و معناداری بر روی بهبود و اصلاح ناهنجاری های همچون اختلال های اسکلتی_عضلانی، لوردوز کمری، هایپر کایفوزیس، تحریک پذیری مفصل شانه و کف پای صاف منعطف بیماران مورد مطالعه داشته است.
