امر به معروف و نهی از منکر از مهمترین اصول در قوام جامعه انسانی است و این بدان دلیل است که انسان موجودی است که از لحاظ طبیعت و غرایز با سایر حیوانات مشترک است و این طبیعت استخدام گر او را به سوی تجاوز به حقوق دیگران سوق می دهد و یکی از از دلایل بعثت پیامبران نیز همین است که خوی استخدامگری و استثمار گری او را مهار کند. بر خلاف دیدگاهی که امر به معروف و نهی از منکر را صرفا یک واجب دینی می داند، باید گفت که امر به معروف یک واجب عقلی است و اگر ترک شود امکان ندارد که انسان ها بتوانند در کنار هم زندگی سعادتمندانه ای داشته باشند.. اهمیت پدیدۀ امر به معروف و نهی از منکر در اجتماعاتی که بیشتر اعضای آن را جوانان تشکیل می دهند به دلیل شرایط خاص دورۀ جوانی دو چندان می شود و سراهایی دانشجویی از آن جهت که تمامی اعضای آن را جوانان تشکیل می دهند و مشکلاتی چون دوری از خانواده کمبودهای خاص سراهای دانشجویی، تنوع فرهنگ ها و زبان ها، شرایط خاص روحی، روانی و عاطفیِ ساکنان سراها بر ویژگی جوانی اضافه می شود ضرورت استفاده از این ابزار مهم جهت بهبود کیفیت زندگی در سراهای دانشجویی را افزایش می دهد. این مقاله اختصاص دارد به بررسی اهمیت، ضرورت عوامل و موانع تأثیر امر به معروف و نهی از منکر در راهایی دانشجویی و نقش نهادها و تشکل های فرهنگی در ارتقاء این پدیده و دلایل ناکامی آنها در دست یابی به اهداف مورد نظر . در این مقاله سعی شده است از آیات قرآنی و روایات مأثور از معصومین نیز جهت تأیید مطالب ارائه شده استفاده شود.
