اعتقاد به تعمبم پذیری و استقلال اخلاق که از اصول اساسی نظریه اخلاقی کانت است، قرن ها قبل از او به بهترین نحو ممکن، به وسیله امام علی (ع) تبیین شده است. با مطالعات توصیفی- تحلیلی و مقایسه سخنان امام علی (ع) با دیدگاه کانت اثبات می شود که میان این دو دیدگاه وجوه اشتراک و اختلاف زیادی وجود دارد؛ نقص های دیدگاه کانت در این خصوص، در سخنان حکیمانه امام علی (ع) دیده نمی شود: کانت، اصل تعمیم پذیری را صرفاً از بعد اثباتی مد نظر قرار می دهد؛ اما امام علی (ع) هر دو بعد اثباتی و سلبی را در نظر می گیرد. کانت در خصوص استقلال اخلاق از اموری مانند غایات، الگوها، امیال، و امر و نهی الهی، شدیداً مطلق نگر است و در حقیقت مرتکب افراط می شود؛ اما امام علی (ع) از هر گونه افراط و تفریط در این خصوص مبرّا است. این وجه امتیاز به هدف این دو از اخلاق بر می گردد؛ کانت اخلاق را برای اخلاق می خواهد؛ اما امام علی (ع) اخلاق را برای تقرّب به کمال مطلق یعنی خدا.او وجود هرگونه الگوی کامل اخلاق را انکار می کند؛ اما امام علی (ع) آن را می پذیرد. این پژوهش ضمن اثبات فضیلت دیدگاه اخلاقی امام علی (ع) بر مکاتب بشری، الگویی برای پژوهشگران فلسفه اخلاق جهت بررسی اصول اخلاقی در کلام اولیاء دین است.
