مهرداد براتی

محدوده مورد مطالعه در 45 کیلومتری جنوب شرق همدان، در شمال شرق شهر ازندریان و شرق باتولیت الوند واقع شده است. گرافیت به دو شکل در منطقه دیده میشود: 1) به صورت رگه هایی به ضخامت 5 تا cm 10 در مجاورت رگه های کوارتزیتی دودی رنگ. 2) به صورت پراکنده در سنگ های متشکل از بلورهای درشت مسکوویت، کوارتز، گارنت، آندالوزیت، کیانیت و بیوتیت. سنگ میزبان گرافیت شیست های میکادار هستند. مهمترین ناخالصی همراه با گرافیت در منطقه سرسیت و مسکویت است. در الگوی پراش اشعه ایکس (XRD)، از نمونه ها پیک مربوط به گرافیت هگزاگونال دیده شد. مطالعات دماسنجی نشان می دهد 4 تیپ سیال درگیر در رگه های کوارتز وجود دارد: 1) LCO2+VCO2+LH2O 2) LCO2+VCO2 ، 3) VH2O+LH2O و 4) LCO2+VH2O ، که دمای همگن شدن برای سیالات درگیر در تمام نمونه های دو فازی (دامنه ای بین 240-150) با میانگین C°180، و شوری ها بین 3 تا 4/16 درصد وزنی معادل نمک طعام برحسب سیستم H2O-CO2-NaCl می باشند. چگالی های محاسبه شده برای سیالات درگیر در کوارتز از 1 gr/cm3 تا 87/0 متغیر است. علاوه بر این حضور CO2 در سیالات درگیر نشانگر منشأ گرمابی رگه های کوارتزیت موجود ذخیره است. نتایج حاصل از مطالعات پتروگرافی و بررسی خصوصیات فیزیکی کانی گرافیت، بیانگر تشکیل این کانی از دگرگون شدن مواد آلی موجود در رسوبات اولیه تا حد رخساره آمفیبولیت بوده و کانی سازی گرافیت موجود در ذخیره، در ارتباط مستقیم با تشکیل رگه گرمابی کوارتزی با منشا دگرگونی می باشد.