اثر آلوده کنندگی لندفیل ها بر ذخایر آب همیشه از دغدغه های فعالان محیط زیست بوده است. لندفیل ملایر در 15 کیلومتری جاده همدان و در مجاورت این جاده و دشت ملایر قرار دارد. در این تحقیق به منظور ارزیابی کیفیت آب سطحی در محدودۀ لندفیل، تعداد 7 نمونه از آب های جاری اطراف آن مورد آنالیز شیمیایی قرار گرفت. غلظت کاتیون و آنیون های اصلی موجود در نمونه های آب جاری با دستگاه IC (کروماتوگرافی یونی) به همراه مقادیر pH، EC، TDS و TH در آن ها اندازه گیری شد و با مقادیر موجود در استاندارد 1053 ایران مقایسه گردید. سپس با استفاده از اطلاعات کیفی این آب ها برای مصارف شرب، نمودار شولر از طریق نرم افزار Chemistry برای نقاط نمونه برداری ترسیم شد. همچنین نقشه هم ارزش هدایت الکتریکی و هم ارزش کلراید توسط نرم افزار Arc GIS رسم گردید. نتایج نشان داد که وضعیت این آب ها در دیاگرام شولر در ردۀ "متوسط" تا "نامناسب" قرار دارد و آب مناسب شرب نیست. و بهترین کیفیت مربوط به FM 7 در بالادست لندفیل می باشد. از طرفی با دور شدن از لندفیل مقدار پارامتر های هدایت الکتریکی و کلر به طور عمومی کاسته شده ولی در محل مانداب نزدیک لندفیل مقدار این دو پارامتر به دلایل زمین شناختی و هیدرولوژی افزایش می یابد. به طوری که در همۀ نمونه ها، کاهش کیفیت آب رودخانه با افزایش در EC و غلظت یون کلر رابطۀ مستقیم دارد.
