ضایعات ساختمانی در صورت عدم مدیریت صحیح، می‌تواند محیط زیست شهری را تحت تأثیر قرار داده و مشکلات متعددی مانند آلودگی‌های هوا، آب، خاک و منظر ایجاد کند. گام اصلی در مدیریت ضایعات ساختمانی، داشتن اطلاعات از حجم دقیق آن است. بررسی ادبیات موضوع نشان می‌دهد که بیشتر محققان با استفاده از رویکرد مدل‌سازی همفزون از قبیل مدل‌های روندگرا یا یادگیری ماشین حجم ضایعات ساختمانی تولیدشده برای سال‌های آتی را تخمین می‌زنند. این نوع مدل‌سازی‌ها امکان بررسی تصمیم مالکان در رابطه با تخریب یا عدم تخریب ساختمان را بر اساس رفتار آنان و همچنین شرایط واقع بر محدوده و مشخصات ملک در اختیار نمی‌گذارد. به عبارت دیگر، متغیر‌های آشکار و پنهان زیادی می‌تواند در تصمیم مالکان تأثیرگذار باشد و پیش‌بینی‌های انجام شده تولید ضایعات ساختمانی را برای سال‌های آتی تحت‌تأثیر قرار بدهد. براین‌اساس، پژوهش حاضر سعی دارد با درنظرگرفتن شرایط فرهنگی و اقتصادی منطقه‌ی مورد مطالعه و با استفاده از روش تحلیل عاملی اکتشافی و روش تحلیل لیکرت، عوامل مؤثر بر تصمیم مالکان مبنی بر تخریب را شناسایی کند. روش‌های مذکور به علت توانایی شناسایی عوامل مؤثر بر ترجیحات افراد و اندازه‌گیری دقیق عقاید و نظرات پرسش‌شوندگان در بسیاری از پژوهش‌های علمی مورد استفاده قرار گرفته است. در این پژوهش نیز از روش‌های نام‌برده‌شده برای بررسی ترجیحات مالکان استفاده شده است. بر اساس نتایج حاصل از پژوهش، عواملی همچون افزایش ارزش ملک بعد از تخریب و نوسازی، بالابودن قدمت بنا، کیفیت ابنیه نامناسب و وجود ثبات اقتصادی بیشترین تأثیر را در ترجیحات مالکان نسبت به انتخاب تخریب نشان می‌دهد.
